Spierverlies bij ouderen, een kwestie van ‘use it, or lose it’. Onderzoek van de Amerikaanse prof. V. Wright toont aan dat het verlies aan spiermassa vanaf 40 jaar niet te wijten is aan de ouderdom, maar wel aan inactiviteit.
Mensen leven langer dan vroeger. Jammer genoeg helpt de huidige maatschappij, met vaak sedentaire jobs, ons niet om een actieve levensstijl aan te houden. De sedentaire leefwijze die velen onder ons aannemen, brengt doorgaans spier- en krachtverlies met zich mee, wat op latere leeftijd kan resulteren in talloze moeilijkheden. Voorbeelden zijn het verhoogde risico op vallen, de functionele achteruitgang met verminderde mobiliteit en bijgevolg een gevoel van zwakte. Vroeger wetenschappelijk onderzoek van Janssen et al. (2000) toont aan dat we reeds tussen de leeftijd van veertig en vijftig jaar meer dan 8% van onze spiermassa kunnen verliezen.
Is dit spierverlies niet eerder te wijten aan inactiviteit (spieratrofie), dan aan de leeftijd? Dit vroeg Dr. Vonda Wright zich samen met haar onderzoeksteam af. Nagaan deden ze door 40 atleten te onderzoeken: 20 mannen en 20 dames tussen de 40 en 81 jaar, die vier tot vijf maal per week trainden. De proefpersonen werden onderworpen aan een serie krachtoefeningen en werden geregeld gecontroleerd door middel van MRI-scans, die zowel de spieren als het vet in beeld brachten. De uiteindelijke resultaten waren verrassend. De spier van een 70-jarige triatleet leek qua omvang en kracht niet significant verminderd te zijn ten opzichte van die van een 40-jarige triatleet. Enige verschil: het vetweefsel rond de spier van de 70-jarige atleet was groter geworden.
Conclusie
Veroudering wordt ten onrechte vaak als vanzelfsprekend geassocieerd met een verlies van spiermassa en -kracht. Bovenstaand onderzoek mag dan wel kleinschalig zijn, het toont toch al duidelijk aan dat dit verlies niet te wijten is aan fysiologische gevolgen van het verouderen, maar wél aan atrofie door een verminderde activiteit. Bewegen is dus de boodschap. Bovendien zorgt bewegen ook voor een vermindering in lichaamsvet, een betere balans en bijgevolg verbeterde mobiliteit. Hierdoor wordt niet alleen het risico op vallen gereduceerd, ook ongemakken als artritis, osteoporose, hypertensie, en diabetes worden genoemd als pijnpunten die een sterke verbetering kennen door meervoudige bewegingsmomenten per week in te lassen. Kortom: ga de veroudering tegen en beweeg!
Bronvermelding
Wroblewski, A. P., Amati, F., Smiley, M. A., Goodpaster, B., & Wright, V. (2011). Chronic exercise preserves lean muscle mass in masters athletes. Physician and Sportsmedicine, 39(3), 172-178.
Janssen I, Heymsfield SB, Wang ZM, Ross R. Skeletal muscle mass and distribution in 468 men and women aged 18-88 yr. J Appl Physol. 2000;89(1):81–88.
Grimby G, Danneskiold-Samsoe B, Hvid K, Saltin B. Morphology and enzymatic capacity in arm and leg muscules in 78-81 year old men and women. Acta Physiol Scand. 1982;115(1):125-134.